دوشنبه، ۱۲ شهریور ۱۴۰۳
تست اسپیرومتری برای تشخیص بیماریهایی مانند آسم، اختلالات سیستم تنفسی و بیماری انسداد مزمن ریوی انجام میشود. اعداد به دست آمده در این تست نباید کمتر از مقدار پیشبینی شده باشد. در غیر این صورت شخص دچار مشکل ریوی است.
تست اسپیرومتری (Spirometry) تست تنفس سادهای است برای تشخیص و پایش بیماریهای ریوی که میزان جریان هوای ورودی و خروجی ریهها را اندازه میگیرد. در واقع در این روش از بیمار خواسته میشود تا نفس عمیق بکشد و با بیشترین سرعت ممکن هوا را از دهانش خارج کند. تست ریه را با ابزاری به نام اسپیرومتر انجام میدهند که دستگاه کوچکی با یک سر دهانی است که داخل دهان بیمار گذاشته میشود و با کابل به اسپیرومتر متصل است.
به نقل از «nhs.uk» تست اسپیرومتری تست تنفس یا تست ریه است که برای تشخیص آسم، بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) و اختلالات سیستم تنفسی به کار میرود. پزشک با کمک این تست بیماری های ریه را تشخیص میدهد. به علاوه اینکه این آزمایش دم سنجی بهصورت دورهای برای بررسی عملکرد ریهها در بیمارانی توصیه میشود که مدتی با بیماری مزمن ریوی درگیر بودند.
این تست تنفس درواقع میزان هوای دم و بازدم و سرعت عمل دم را محاسبه میکند. به همین دلیل است که به این روش، تست دم سنجی هم میگویند. بر اساس تفسیر نتیجه تست تنفس در دستگاه اسپرومتر، اگر عددی که تست اسپیرومتری نشان میدهد از میزان متوسط کمتر باشد، یعنی ریههای بیمار عملکرد مناسبی ندارند.
این روش با هدف تشخیص بیماری ریوی در افرادی که نشانهها و علائم بیماری تنفسی دارند، تجویز میشود. بهعنوانمثال اگر شخص دچار علائم آسم باشد، پزشک در ابتدا برای تشخیص آسم این تست را تجویز میکند. از دیگر اهداف تست اسپیرومتری جلوگیری از پیشروی بیماری ریوی در افرادی است که از نظر پزشک ریسک ابتلای بیماری ریوی بالایی دارند. برای مثال افرادی که مرتب سرفه میکنند یا نفس کم میآورند یا افراد بالای ۳۵ سالی که سیگار میکشند، باید تست اسپیرومتری بدهند.